Język kwiatów: czyli historia przez wieki
Czy zastanawialiście się kiedyś, jak kwiaty potrafią z poetycką precyzją wyrażać emocje i skąd bierze początek historia skojarzeń i symboliki kwiatów? W tym artykule zagłębimy się w złożony związek pomiędzy kwiatami a ludzkimi uczuciami. Czym dysponują kwiaty, że wywołują miłość, radość lub nostalgię?
Kwiaty w cywilizacjach starożytnych
W cywilizacjach starożytnych takich jak Egipt, Grecja i Rzym, kwiaty często kojarzono z bóstwami, mitami i rytuałami. W kulturach tych społeczeństw kwiaty wykraczały poza zwykłe znaczenie botaniczne, wznosząc się w sferę boskiej symboliki, nasycając je głębokimi cechami i atrybutami.
Weźmiemy na przykład starożytnych Egipcjan, których magiczny szacunek do lotosu przeniknął w samą strukturę ich wierzeń. Lotos, ze swoim eterycznym pięknem i hipnotyzującą symetrią, był nie tylko cudem botanicznym, ale także symbolem o głębokim znaczeniu. W świętych wodach Nilu lotos codziennie otwierał swoje płatki, odzwierciedlając cykl słoneczny, w ten sposób symbolizując odnowienie i odrodzenie.
Symfonia kulturalna
Oprócz atrakcyjności wizualnej kwiaty niosą znaczenie kulturalne. Tak na przykład japoński język kwiatów „Hanakotoba” powstał w okresie Heian (794-1185). Hana oznacza kwiat, a kotoba oznacza słowo, stąd „Hanakotoba” dosłownie tłumaczy się jako „słowa kwiatów”. Ta praktyka nadawała różnym kwiatom szczególne unikowe znaczenie, pozwalając ludziom przekazywać swoje uczucia, przez staranny dobór kwiatów. Znaczenie kwiatów wywodziło z ich wyglądu, cyklu kwitnienia i aromatu.
Delikatny kolor kwiatu wiśni jest głęboko kojarzony ze starożytnymi wojownikami samurajami, ponieważ są odbiciem ich ulotnego życia. Rozumienie tego, że samuraj musi żyć i umrzeć z godnością, można porównać go do kwiatu wiśni, który wygląda wspaniale w szczytowym okresie, a potem szybko więdnie.
Symbole w czasie Renesansu
W okresie renesansu cechującym się odrodzeniem sztuki, kultury, literatury i edukacji pojawia się również symbolika kwiatowa, jako potężny środek w wyrażaniu uczuć.
Ogrody, które rozkwitały w tym okresie, nie były po prostu przestrzeniami fizycznymi, ale skarbnicami inspiracji artystycznych, gdzie każdy kwiat miał znaczenie wykraczające poza jego botaniczną egzystencję.
Oprócz wpływu na sztukę symbolika kwiatów rozpowszechniła się na życie codzienne, kształcąc tradycje, rytuały, a nawet interakcje społeczne. Bukiety stały się nie tylko wyrazem piękna, ale również złożonymi aranżacjami pełnymi znaczeń, niosącymi przesłanie zaleceń, żałoby czy świętowania. Język kwiatów, znany jako floriografia, zyskał popularność, umożliwiając ludziom wyrażania swoich uczuć w delikatny i wyrafinowany sposób.
Subtelne współdziałanie kolorów, kształtów i aromatów stało się wyrafinowanym językiem, kodem przekazującym uczucia. Róże ze swoimi złożonymi warstwami znaczeń, stały się symbolem miłości, piękna, i namiętności, podczas gdy inne kwiaty, takie jak lilie, miały swoje własne, niepowtarzalne znaczenie.
Bogactwo Imperium Osmańskiego
Znane ze swojej wielkości i bogactwa kulturowego Imperium Osmańskie przeżyło renesans botaniczny w epoce tulipanów (1718-1730), epoce, która przekroczyła konwencjonalne granice ogrodnictwa.
Ogrody udekorowane tulipanami stały się prawdziwymi sanktuariami wyrafinowania estetycznego, gdzie każdy płatek został starannie wykonany nie tylko ze względu na wizualne piękno, ale także ze względu na zawiły język, którym mówił.
W kontekście osmańskim tulipany przekroczyły swój status zwykłych kwiatów i nabrały symboliczności renesansu, która głęboko współgrała z etosem kulturowym. Każda odmiana tulipana miała odrębne znaczenie, tworząc subtelne słownictwo, które pozwalało wyrazić uczucia poza słowem mówionym lub pisanym. Od deklaracji miłości do przejawu władzy politycznej, tulipan stał się uniwersalnym emblematem tożsamości osmańskiej.
Wiktoriańskie wyrażenie uczuć.
Epoka wiktoriańska stała się świadkiem powstania systematyzacji wartości i znaczenia kwiatów. Tak na przykład książka Katy Greenaway „The Language of Flowers” („Język kwiatów”) zapewniła entuzjastom szczegółowy słownik. Studium dokumentów historycznych, listów i literatury tego okresu, wskazuje na dominacje floriografii (języka kwiatów) jako zjawiska kulturowego. W tym subtelnym i wyrafinowanym języku każdy kwiat niósł określone przesłanie, pozwalając ludziom przekazać uczucia i myśli, które często pozostawały niewypowiedziane.
Fiołki o delikatnych fioletowych odcieniach, stokrotki o niewinnym uroku i różę w niezliczonej liczbie kolorów, stały się bohaterami tego cichego dramatu kwiatowej komunikacji. Każdy kwiat miał szczególne znaczenie, niezależnie od tego, czy był wyrazem miłości, przyjaźni, współczucia, czy nawet zawoalowanego odrzucenia.
Celowy dobór i aranżacja kwiatów stały się wyrafinowaną formą sztuki, a bukiety stały się zawiłym przesłaniem, starannie wykonanym, aby przekazać to, co niewypowiedziane.
Odrodzenie kulturowe w XX wieku
W czasach industrializacji, urbanizacji i problemów ekologicznych symboliczny język kwiatów stał się pomostem pomiędzy ludzkością a światem przyrody. Świadome wykorzystanie symboliki kwiatowej stało się środkiem wyrażania szacunku do natury, wzbudzania poczucia świadomości ekologicznej i uznania głębokiej współzależności człowieka a przyrody.
W obliczu zmian ludzie poszukiwali łączności z ponadczasowymi tradycjami, wykraczającymi poza zwykłe i nowoczesne trendy. Kwiaty ze swoją symboliką i ponadczasowym urokiem zapewnili więź z przeszłością, oferując język rezonujący z uczuciami, które często trudno wyrazić w obliczu współczesnych zawiłości.
Odrodzenie symboliki kwiatowej w XX wieku było dowodem wieloaspektowego renesansu kulturowego, gdy język kwiatów ponownie rozkwitł, przeplatając się z szerszymi nurtami tradycji, rozumieniem natury i symbolizmu. To odrodzenie ożywiło ponadczasową łączność, również rzuciło światło na trwałą moc kwiatów jako posłańców uczuć, które przekraczają granice czasowe i społeczne.
Warto zaznaczyć, że kwiaty są nośnikami osobistych historii. Każdy kwiat może przechowywać wspomnienia, upamiętniać wydarzenia lub symbolizować niezapomniane relacje. Skojarzenia emocyjne, które nawiązują do konkretnych kwiatów, są tak różnorodne, jak historie, które one niosą, sumując osobisty akcent z uniwersalnością języka.
Możliwość dostawy kwiatów w Warszawie jest żywym przypomnieniem ponadczasowej tradycji wyrażania miłości poprzez wykwintne stworzenia natury. Kwiaty, starannie dobrane i ułożone w bukiety służą nośnikami miłości, przyjaźni, życzliwości lub innej okazji.
Zespół BloomFlowers zawsze stara się podzielić i przekazać Wam te więzi miłości i życzliwości.
Autor: Ksenia Troian